Twitter'ı ,dinlemeyi ve söylemeyi bölüp istediğimiz zaman yapabildiğimiz için seviyoruz. Oysa kendimizi sağlıklı ilişkiler kurmaya zorlamalıyız... : )
Sosyal medyayla artık hiç yalnız kalmadığın bir similasyonun içinde ,durup düşünmediğin hep bir şeyler söylediğin bir dünyada daha da bencil olmaya devam ...
Karşılıklı konuşmasan da listende kaç kişi varsa o kadar kişiye söylüyormuş gibi bir şey yaz, Facebook'a bir şey ekle ki arkadaşların yorum yazsın,beğensin. Her şey yalnız olmadığını başkalarına ve kendine kanıtlamak ile ilgili aslında ...
Halbuki yalnız olduğun zamanlar; kendinle yüzleştiğin,hayatında değerli olan her şeyin ne kadar değerli olduğunu hatırladığın, kolay bulunmaz dostlarını ve aşkını özlediğin, "biri gider biri gelir" egosunun ne kadar yanlış olduğunu, kıymet verdiklerinin aslında hayatının içersinde ne kadar önemli bir yerde durduğunu ancak olmadıklarında hatırladığın zamanlardır...
Yalnızlık aslında senin hayatında olan her güzelliğin değerini hatırlaman için ayrılan bir zaman... Ve bu zamanı kendine tanımadığında aslında hep yalnış kararlar alan, pişmanlıkla dost olan, egosu yüksek, hayatındaki güzellikleri küçük gören kibirli biri olarak çok başka bir yanlızlığa mahkum olursun...
Sevdiğin insana çektiğin rest, en alt seviyedeki anlayış ve fedakarlık ...bir similasyonun içersinde öyle kolay gelse de, ayıldığında her şey farklı olacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder