Araba kullanırken, işteyken, para harcarken, düşünmeden karşındakini kırarken ne kadar güçlüsün, dua ederken ne kadar zavallı. Kötü bir şey duyduğunda, kulağını çekip tahtaya vururken ne kadar mazlum olursun. Madem biliyorsun, elinde ne olursa olsun sağlık olmadan neyin varsa bir gram, bir kuruşu bile beş para etmez, neden hep hatırlatmıyorsun kendine bunu ... Dua ederken, kendinden çok daha yüce bir şeye sığınırken, yalvarırken nasıl mütevazi ve dünyada ne kadar ufak bir zerresin, aslında sen kötü davrandığın o insanların bile bir parçasısın hatırlasana!
Etrafa yaydığın iyi veya kötü enerji, yaptığın iyilikler ve kötülükler, karşındakine yaptığını, verdiğini sandığın her şey aslında kendi dünyana koydukların ve ektiklerin. Hayatından şikayetçiysen ve karanlık geliyorsa sana, avuçlarını aç ta bak, ellerinde o karanlığın siyah lekeleri kalmış mı?
Cok guzel yazmissin mianot.. Yazilarini severek takip ediyorum :D Dua ederken ne kadar mazlum ve gucsuz olur insan degil mi? Cunku balyoz kafaya ancak birseyleri kaybedince ya da bozulunca mi vurmali? :D Diorsun ya kendinden daha ulu bir guce dua ederken, cunku digerlerini yaparken en guclu sensiin evet boyle yapiyorum ama ben hakliyim dersin.. Bazen duz duvara carparsin!! Aslinda yaparken aynaya bakarak yapar gibi yapsan, yaptigin her seyin o aynadan sana yansiyacagini dusunsen o zaman belki daha durgun olabilirsin.. Ya da dualarini kendini guclu hissettiginde ve inanarak yapsan, belki de daha kolay olur hayat!! Hayat iste!! Herkes kendi filminin senaristidir!!
YanıtlaSil