Benimle savaşma.Çünkü kazanırsan, kaybedersin

Aşk nasıl bir şey, içindeki hissi kelimelerle anlatamazsın. Kimisi için ölüm kadar güçlü, kimisi için iyilik kadar güçlüdür. Kimisi için iyilik ve ölüm farklı anlamlar ifade eder. Böylece anlatmaya çalıştığı gücü asla bilemezsin. Gerçekliğinden asla emin olamazsın çünkü insanlar en büyük yalanları kendilerine söylerler.

Aşk, şiir gibidir bazen... Şair o an, bir anlık hisle bir şey yazar. Üzerinden yıllar geçer, bir kitapta öylece durur. O olaydan ve andan çok uzaklarda. Bizim evimizde, bizim rafımızda belki de farklı hislerle can bulur. 

H.Günay demiş ki; "Benimle savaşma. Çünkü kazanırsan, kaybedersin ." 

Günay o an hangi duygularla ne demek istemiş ise, şimdi benim okuduğum ana göre.Aklıma ilk Sertap Erener'in şarkısını getirdi aklıma "Kim Haklıysa..."

"Yalnızsan geceleri, yalnızsan yatağında 

Ve evin de bomboşsa kalbin gibi 

Yalnızsan geceleri, yalnızsan yatağında 

Söyle ne fark eder kim haklıysa"

Bir savaş başlatırsın. Hep haklı olmak istersin. İnsanoğlunun içindeki ego ve savunma mekanizması seni hep kazanmak için dövüştürür hayatta bazı şeylerle... Aşk varsa içinde, girdiğin savaşta bazen kazansan da kaybedersin. Haklı olursun ama bir de bakarsın günün sonunda mutlu değilsin. Çünkü uğruna savaştığın şeyin ne olduğunu unutursun bazen. Sadece kazanmak istersin. 

Ne uğruna savaştığını doğru yargıla. Günay'ın dediği gibi, benimle savaşma. Kazanırsan,kaybedersin... Kalp her zaman daha büyük yaralar açar,egondan bile büyük... Sevgiyi, hırsın ve egona karıştırdığın an aslında onlardan çok daha büyük bir güç olduğunu anlarsın. O kadar kendine buyruktur ki bazen karşındakinden çok seni tüketir...

Yapısı gereği, savaşa sokulmayacak değerler vardır... Kontrolü sende değildir. Tam da kazandığını düşündüğün yerde, tutunduğun dalla beraber öylece boşluğa düşersin. Ve ancak asıl tutman gerekeni düşerken görürsün. Düşene kadar ve artık yerden öylece bakakalacağın mutluluk artık uzanamayacağın kadar yüksekte kalır...